ปัจจุบันวิธีการที่เพียงพอและใช้มากที่สุดในการศึกษาความเหนียวคือการทดสอบแรงดึงร้อนซึ่งการลดพื้นที่ในการแตกสุดท้ายจะถูกนำมาใช้เป็นตัววัดความเหนียว การทดลองในช่วง 700 ถึง 1100 ° C ทำได้โดยใช้เหล็กกล้า C-Mn และเหล็กกล้าไมโครอัลลอยด์ Nb-V เพื่อสร้างอิทธิพลของเส้นทางอุณหภูมิต่อความเหนียว ผลลัพธ์แสดงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญบางประการเกี่ยวกับเส้นโค้งความเหนียวระหว่างการทดสอบที่ดำเนินการกับชิ้นงานที่แข็งตัวในแหล่งกำเนิด พบว่าความแตกต่างส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับการกระจายตัวแบบแยกขนาดของเมล็ดออสเทนไนต์จลนพลศาสตร์การก่อตัวของเฟอร์ไรต์และการตกตะกอนแบบไดนามิกของไนโอเบียม / วาเนเดียมคาร์บอไนไตรด์
อุปกรณ์ทดสอบแรงดึงได้รับการพัฒนาขึ้น
เพื่อทดสอบความนิยมในการแตกร้าวร้อนของเหล็ก อุปกรณ์ดังกล่าวช่วยให้แท่งทดสอบที่ติดตั้งในเครื่องทดสอบแรงดึงสามารถหลอมละลายและแข็งตัวในอัตราที่กำหนดไว้ล่วงหน้าเพื่อจำลองการแข็งตัวของแท่งโลหะ ด้วยอุปกรณ์ที่ทำให้การเปรียบเทียบทำได้สำเร็จโดยเกี่ยวกับแนวโน้มการแตกร้าวร้อนระหว่างชิ้นงานที่ “as-cast” และ “in situ solidified” สำหรับเหล็กกล้าคาร์บอนที่ 0.5% C แนวโน้มของการแพร่กระจายของรอยแตกบนพื้นผิวพบว่าเพิ่มขึ้นเมื่อมีการเติม Nb และ Al ที่ละลายน้ำได้และจะลดลงเมื่อระดับ P เพิ่มขึ้น
นอกจากนี้ยังพบว่าความเหนียวร้อนได้รับผลกระทบในลักษณะเดียวกันจากองค์ประกอบเหล่านี้ ผลลัพธ์ได้รับการตีความในแง่ของความแตกต่างในประสิทธิภาพของการตกตะกอน NbCN ในการตรึงขอบเขตของเม็ดแกมมาระหว่างการเปลี่ยนรูป ภายในกระบวนการขึ้นรูปร้อนที่เป็นนวัตกรรมใหม่สำหรับทดสอบแรงดึงแผ่นที่เรียกว่าปั๊มร้อนสามารถรวมการขึ้นรูปและการชุบในขั้นตอนเดียวได้ ทำให้มีโอกาสในการผลิตชิ้นส่วนที่มีรูปทรงเรขาคณิตที่ซับซ้อนมีความแข็งแรงสูงและสปริงแบ็คขั้นต่ำซึ่งปัจจุบันพบว่ามีการใช้งานเป็นส่วนประกอบที่เกี่ยวข้องกับการชนในอุตสาหกรรมยานยนต์
มีการอธิบายวิธีการทดสอบแรงดึงแบบใหม่
ซึ่งอนุญาตให้มีการวัดคุณสมบัติเชิงกลของเปลือกแข็งในแหล่งกำเนิด คุณสมบัติเหล่านี้มีความสำคัญอย่างยิ่งในกระบวนการหล่อและการเชื่อม ในเครื่องมือที่พัฒนาขึ้นความเค้นดึงจะถูกนำไปใช้ในทิศทางที่ตั้งฉากกับแกนการเจริญเติบโตของผลึกคอลัมน์ดังนั้นเมื่อทดสอบโลหะผสมแล้วสามารถศึกษาพฤติกรรมเชิงกลของโซนอ่อนรวมทั้งการมีส่วนร่วมของ ความแข็งแรงเชิงกลของเปลือก ข้อมูลนี้ไม่สามารถหาได้จากการทดสอบทั่วไปที่ทำโดยใช้เครื่องจักรชนิด Gleeble เนื่องจากตัวอย่างเช่นการควบคุมการวางแนวของโครงสร้างจุลภาคการแข็งตัว
ที่เกี่ยวข้องกับแกนแรงดึงนั้นยากเกินไป วิธีนี้ได้รับการปรับเทียบครั้งแรกโดยใช้อะลูมิเนียมบริสุทธิ์ซึ่งไม่มีโซนอ่อน ขอบเขตที่สามารถใช้การทดสอบแรงดึง คือร้อนเพื่อประเมินความสัมพันธ์ขององค์ประกอบเหล็กกับอุบัติการณ์ของการแตกร้าวตามขวางในการหล่อแบบต่อเนื่องได้รับการตรวจสอบ อิทธิพลของ S, Ca, Ti และ Nb ต่อความเหนียวร้อนของเหล็ก C-Mn-Al ได้รับการตรวจสอบสำหรับช่วงอุณหภูมิ 700-1100 ° C และเปรียบเทียบผลลัพธ์กับข้อมูลเชิงพาณิชย์ที่มีอยู่เกี่ยวกับผลกระทบขององค์ประกอบเหล่านี้ในแนวขวาง แตก
รายละเอียดเพิ่มเติม : https://qualitechplc.com/service-category.php?id=4f0f5c96ca8457ccd84c30f91c0555bd7e615c81
